ฟิคสั้นมาก Cat Tail

ฟิคสั้นมาก

Cat Tail

Jun x THE8

               "จา---วิ้นนนนนน" เสียงเรียกชื่อของเขาโดยใครบางคนดังขึ้น ร่างโปร่งบางนอนอยู่บนตัวของเขา ที่คาดผมหูแมวสีน้ำตาลอ่อนขนฟูแลดูนุ่มนิ่ม แต่ก็เข้ากับเรือนผมนุ่มของอีกฝ่ายด้วย ปลานิ้วเรียวของเด็กหนุ่มยื่นมาแตะลมบนริมฝีปากของชายหนุ่ม จับ ๆ อยู่สักพักแล้วจึงค่อยก้มหน้าลงมาแนบประกบจูบ

            ดูดดึงริมฝีปากกันพันละวัน ก่อนจะเริ่มรุนแรงขึ้นด้วยการขบกัดจนเห่อช้ำ เรียวลิ้นที่เกี่ยวพันกันอยู่หลังจากที่ยอมเปิดทางให้เข้ามาค้นหากันและกันมากขึ้นประกอบกับหยาดน้ำลายส่งเสียงน่าอาย แต่คนที่ตอนนี้เหมือนหัวไปกระแทกอะไรมาจนออดอ้อนผิดปกติกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์พิศวาส ก็คงไม่กังวลว่าจะต้องอายอะไร

มือบางทั้งสองข้างใช้ประคองใบหน้าของร่างสูงเอาไว้ ลูบไล้ไปตามสันกรามลงมาถึงลำคอ ต่ำระลงมาเรื่อยจนถึงเสื้อเชิ้ตสีดำ ปลดกระดุมออกทีละเม็ด แหวกสาบเสื้อออกจนเห็นแผ่นอก จากนั้น ปากอิ่มแดงเรื่อจึงค่อยผละห่างจากจูบร้อนแรงละคลอเคลียลงมาตามลำคอ กดจูบบ้าง กัดบ้างเหมือนแมวกำลังบริหารฟันเขี้ยว

สร้างรอยเอาไว้บนอก หน้าท้องของอีกฝ่าย จนกระทั่งถึงกางเกงยีนสีเข้ม ถดกายถอยไปให้อยู่ในระดับพอดี จัดการกับอาภรณ์ช่วงล่างของชายหนุ่มเปิดทางให้สะดวกสำหรับการก้มลงไปใช้ปลายลิ้นหยอกล้อกับแท่งเนื้อร้อน โลมเลียมันก่อนจะใช้ปากอุ่นครอบครอง รูดรั้งขึ้นลงพลางช้อนตามองคนที่กำลังจ้องมาด้วยแววตาร้อนแรง

เร่งความเร็วมากขึ้นจนจุนฮวีที่รู้ตัวเองดีจำต้องเอื้อมมือไปดันให้ศีรษะของร่างเล็กออกห่าง แต่คนที่ดื้อดึงกลับช่วยเหลือเขาจนถึงขีดสุดของความต้องการ หยาดน้ำสีขุ่นถูกกลืนลงคอไป บางส่วนที่ยังติดอยู่บนกลีบปากก็ถูกลิ้นโลมเลียเก็บเกี่ยวอย่างยั่วยวน

มยองโฮขยับตัวขึ้นไปนั่งบนหน้าท้องของอีกฝ่าย ของเล่นที่อยู่ในตัวที่เหมือนกับหางแมวนุ่มฟูยุ่งกดเข้าลึกในตัวทำให้ส่งเสียงครวญครางออกมา มือหนาของผู้ที่อยู่ด้านล่างเอื้อมขึ้นมาแตะที่ข้างแก้มของคนอายุน้อยกว่า วางมือลงบนหลังคอ โน้มให้อีกคนก้มลงมาก่อนจะใช้มือข้างเดียวกันนั้นลูบไล้เบา ๆ ที่ปลายคางเหมือนกับกำลังเล่นกับเจ้าเหมียว

นิ้วเรียวยาวลูบไล้ไปตามแนวสันหลังผ่านเนื้อผ้าของเชิ้ตสีขาวที่ตอนนี้เปียกเหงื่อจนแนบไปกับผิวเนื้อ บีบย้ำบริเวณเอว ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะใช้มืออีกข้างลูบหัวของร่างเล็ก

“สงสัยคงต้องให้กินเยอะกว่านี้แล้วล่ะมั้ง ผอมไปแล้วนะ”

“กินเท่าไหร่ เวลาเล่นกับจวิ้นก็เผาผลาญออกไปอยู่ดี มีค่าเท่ากันแหละน่า”

“งั้น…” กล่าวพลางทำหน้าตาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่อย่างจริงจังทั้งที่มือทั้งสองข้างกำลังขยับลงไปขย้ำบั้นท้ายนุ่มอย่างสนุกสนาน “ก็ไม่เป็นไร แต่ส่วนนี้มีเนื้อหน่อยก็ดีนะ ไม่งั้นถ้ากระแทกแรง ๆ ละก็อาจจะเจ็บได้นะ”

“แต่ก็เห็นใส่แรงไม่ยั้งเลยนี่ หงับ ! ” ตอบกลับในขณะที่คว้าข้อมือของคนอายุมากกว่าเอาไว้ ยกมันขึ้นมา และกัดลงบนนิ้ว ใช้ปลายลิ้นโลมเลียเหมือนกับแมวที่กำลังสนุกกับของเล่น แต่อีกคนก็ใช่ว่าน้อยหน้า เพราะปลายนิ้วนั้นกำลังไล้วนอยู่บริเวณจีบเนื้อ แล้วจึงขยับมาจับปลายหางนั้นเอาไว้ ค่อย ๆ จับมันขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ เรียกเสียงครางหวานจากฝ่ายที่อยู่บนตัวได้เป็นอย่างดี

“อ๊ะ ต-- ตรงนั้น มัน อื้อ ! ” วางมือลงบนไหล่ของอีกฝ่าย หลับตาพริ้มพลางขยับตัวกดสวนกับของเล่นที่กำลังขยับเข้าออกในตัว แต่แล้วมือที่จับมันขยับไปมาอยู่กลับหยุดลงและใช้ปลายนิ้วของตัวเองสอดแทรกเข้าไปสัมผัสกับผนังอุ่นนุ่มด้านใน ในขณะที่เกิดแรงบีบบริเวณไหล่โดยใครบางคนที่กำลังสั่นเกร็ง

“แน่น อ๊า ! แน่นไปหมด อ้า ! แล้ว ! ”

“แน่นได้อีกนะ” กล่าวพลางยกยิ้มมุมปากแล้วดันให้แมวน้อยที่กำลังทรมานเพื่ออยากปลดปล่อยเต็มทนนอนลงบนเตียงแล้วจึงลุกขึ้นนั่ง ถอนนิ้วที่เข้าไปกวาดวน ขยายช่องทางรองรับแผนการกลั่นแกล้งเหมียวน้อยให้ครางไม่เป็นภาษาในขั้นต่อไปออกอย่างรวดเร็วและสอดใส่ส่วนนั้นที่กำลังตื่นตัวเข้าไปแทน

นิ่วหน้า ส่งเสียงจิ๊ปากออกมาเล็กน้อยเมื่อปลายเล็บของมยองโฮข่วนลงบนแผ่นหลังอย่างแรง เขาเจ็บ แต่ก็ไม่เท่าไหร่ อีกคนคงเจ็บกว่า ดวงตาที่หลับพริ้ม หยาดน้ำตาที่เอ่อคลออยู่ ริมฝีปากที่เห่อช้ำถูกกัดเม้มเข้าอย่างแรงเพื่ออดกลั้นต่อความเจ็บปวด

“โอ๋ เหมียวฮ่าว ไม่ร้องนะครับ” ร่างสูงกดจูบลงบนหน้าผากมนเป็นการปลอบประโลม ขณะเดียวกันก็เริ่มขยับสะโพกอย่างเชื่องช้า ความคับแน่นอันเกิดจากการบีบรัดตัวของช่องทางสีสวยกับของเล่นหางแมวขนฟูฟ่องทำให้อดที่จะครางในลำคอเบา ๆ ไม่ได้

“ฮะ ! อ๊า !! ” กรีดร้องออกมาเสียงดังเมื่อฝ่ายที่กำลังนัวเนียมอบจุมพิตให้อยู่กระแทกกายเข้าหาเสียแรง ความเจ็บปวดพลันเกิดขึ้น แต่กระนั้น เมื่อจุนฮวีเริ่มขยับตัว ความรู้สึกอื่นพลันเข้ามาแทนที่ เรียวขาสองข้างถูกดึงยกขึ้นพาดบ่ากว้าง ต้นขาขาวถูกบีบขยำอย่างสนุกมือ

ผละออกจากกลีบปากนุ่ม แล้วหันมากดจูบลงบนต้นคอ ฝากฝังรอยกัดเอาไว้บนไหล่มนของผู้ที่กำลังร้องไม่เป็นภาษาทั้งยังจิกเล็บลงบนแผ่นหลังและไหล่ของเขาจนรู้สึกแสบเมื่อเหงื่อไหลซึม

“อ้ะ ! จวิ้น ! อ๊ะ ๆๆ !!! ” ส่งเสียงเรียกชื่อในภาษาจีนของร่างสูงพร้อมกับสายตาอ้อน เจ้าของชื่อยกยิ้มพลางก้มตัวลงไปหาอำนวยความสะดวกให้ร่างเล็กขบฟันกัดหงับลงบนคอของเขาได้อย่างง่ายดาย ยิ่งรัวสะโพกตบเข้าหามากเท่าใดก็ยังไล่กัดแรงมากขึ้น

และก่อนที่ทั้งคอและไหล่ของคนอายุมากกว่าจะไม่มีที่เหลือให้กัดอีก ความต้องการก็ถูกผลักดันให้มาถึงขีดสุด

“อ๊า !! อ๊ะ- ฮะ ! ”

ของเล่นถูกดึงออกจากช่องทางนุ่ม กระทั้นกายเข้าไปอย่างแรงในขณะที่ผนังนุ่มบีบรัดแน่นราวกับต้องการรีดเอาทุกหยาดหยด เรียวขาเล็กที่ถูกปล่อยลงจากบ่ามาวางไว้บนเตียงสั่นกระตุก ร่างกายสั่นเกร็ง กลีบปากสีสดเผยอออกหอบเหนื่อย หยาดน้ำคาวขุ่นที่ไหลย้อนกลับออกมาเปรอะบริเวณต้นขาหลังจากที่ถอนกายออกไปที่ให้จุนฮวีเผลอกลืนน้ำลาย แต่ถ้าจะต่ออีกรอบก็สงสารคนที่กำลังเหนื่อยล้า

“เหมียวฮ่าว หมดแรงแล้วหรอครับ หืม ? ” เอ่ยถามขณะล้มตัวลงนอนตะแคงและรั้งตัวอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้แนบอก จากนั้นก็ยกมือขึ้นเกาคางให้กับร่างโปร่งที่กำลังหลับตาพริ้มยื่นคางเข้าหาตอบรับว่ากำลังชอบ

“อยากกินเซลม่อน”

“อยากกินหรอ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปกินด้วยกันเนอะ แต่ต้องทำไงก่อนน๊า” แกล้งพูดพลางยื่นแก้มไปให้อีกฝ่ายกดจมูกลงหอมแก้ม

“ต้องพาไปนะ”

“ครับผม” กล่าวพร้อมทั้งลูบหัวของคนในอ้อมกอดอย่างรักใคร่เอ็นดูจากนั้นจึงถอดที่คาดผมหูแมวน่ารักน่าชังออกให้ วางไว้ข้างหมอน แล้วลูบหลังร่างบาง เฝ้ารอจนกว่าจะหลับไปแล้วค่อยลุกขึ้นมาอีกครั้งเพื่อเตรียมทำความสะอาดร่างกายอีกฝ่ายให้

แต่ก็ยังสงสัยอยู่เหมือนนะ… ว่าทำไมวันนี้อีกฝ่ายถึงได้ทำตัวน่ารักขนาดนี้...